کاربراتور چیست و چگونه کار می کند؟

کاربرد کاربراتور، ترکیب کردن مخلوطی از بنزین و هوا جهت تشکیل مخلوطی انفجاري است که در سیلندر موتور، سوزانده می شود.

1-هوا توسط موتور از طریق مجرایی به داخل کاربراتور مکیده می شود. این مجرا، قطري حدود 1.2 تا 3.4 اینچ دارد که روي یک موتور کوچک قرار گرفته و داراي بخشی نازك به نام ونتوري است.
2- با حرکت هوا در ونتوري، سرعتش افزایش یافته و فشار آن به زیر سطح اتمسفر تقلیل می یابد. افت فشار هوا منجر می شود سوخت به هواي در حال جریان در ونتوري کشیده شود.
3- این مجراي هوا دقیقاً مانند نازل سر یک شلنگ باغبانی عمل می کند و افشانه اي از بنزین تولید می کند که با جریان هوا ترکیب می شود.(پیستوله هاي رنگ پاش از کمپرسوري با سازوکار مشابه استفاده می کند). این ترکیب از کاربراتور به بیرون جریان پیدا می کند.
4- سر انجام، این ترکیب وارد سیلندر می شود که در آنجا سوخته شده و تولید قدرت می کند.

موتور هاي دو زمانه (یا دو چرخه ):

موتورهاي دو زمانه که با نام موتورهاي دو چرخه نیز شناخته می شوند، روي اکثر ابزارهاي قدرتی باغبانی، استفاده می گردد. این موتور ها مزیت هایی نسبت به موتورهاي چهار زمانه (نظیر موتورهاي اتومبیل یا چمن زن) دارند. اول اینکه، مخزنی پر از روغن براي روغن کاري موتور، در زیر موتور وجود ندارد. با توجه به اینکه ابزارهاي قدرتی باغبانی، با دست نگه داشته می شوند و ممکن است برعکس یا در تمام زوایا به کار گرفته شوند،استفاده از مخزن روغن غیر کاربردي است. موتورهاي کوچک چهار زمانه، ساختار نسبتا ساده اي دارند و فاقد پمپ روغن می باشند و معمولاً بر یک افشانه زن که از مخزن، روي پیستون و سایر قطعات متحرك، روغن می پاشند، تکیه می کنند. لذا اگر این سیستم در موتور دو زمانه که ممکن است وارونه شود، استفاده گردد، کاملاً ناکارآمد خواهد بود.
براي روغن کاري این نوع از موتورها، باید پیش از روشن کردن دستگاه، روغن را با بنزین مخلوط کنید. عدم استفاده از پمپ مخصوص روغن و محتویات آن، باعث کاهش وزن موتور می شود. به علاوه، موتورهاي دوزمانه فاقد فلکه ها، محور بادامکی یا سایر ریزه قطعاتی که جهت کنترل فلکه ها استفاده می شوند، می باشد. موتور دو زمانه، به جاي موارد یاد شده، داراي درگاه هایی جهت ورود مخلوط سوخت/هوا و نیز خروج دود (اگزوز) می باشد.این مورد هم به کاهش وزن موتور کمک می کند. نتیجه ي تمام این موارد، موتوري است که با توجه به نسبت قدرت به وزن، از موتورهاي چهار زمانه قوي تر است، نیازي به تعویض روغن ندارد و قطعات مصرفی کم تري دارد که احتمال خرابی داشته باشند.
بزرگ ترین اشکال موتورهاي دو زمانه این است که در محفظه ي احتراق یا سیلندر، روغن همراه بنزین می سوزد و این امر منجر به تولید دود و همچنین بو می شود ( که باعث آلودگی در شهرهایی می شود که اکثر سیستم حمل و نقل را موتور سیکلت ها و اسکوتر ها تشکیل می دهند.) روغن هاي دو زمانه ي کم دود در بازار موجود است، هرچند با کارآیی نسبتاً کم تر.